جینسنگ
جینسنگ نامی عمومی برای هر یک از ۱۱ گونه گیاهان همیشهسبز از سرده پاناکس از خانواده آرالیاسیه است. ویژگی تمام این گیاهان آن است که حاوی نوعی گلوکوزید آستروئیدی به نام جینسنوزاید هستند. ریشههای جینسینگ فقط در فصل پاییز جمعآوری میشوند چراکه فقط در این حالت است که میتوانند حالت گوشتی و ظاهر مناسب و مطبوع خود را حتی پس از خشک شدن نیز حفظ کنند. کلمه جینسنگ درواقع اقتباسشده از واژه چینی رینشین است که ۲ جزء آن به ترتیب به معنای «مرد» و «ریشه» هستند و اشاره به شکل دوشاخه ریشه این گیاه که شبیه پاهای یک مرد است دارند ریشه این گیاه بانام جین – چن (jin-chen) در میان بومیان چینی معروف است که این واژه به معنای آدمنما (شبیه آدم) بوده و وجهتسمیه آن به علت شباهت خاص شکل ظاهری ریشه این گیاهان باهیبت یک انسان است.
ریشه این گیاه از چنان جایگاهی در میان بومیان چینی و در طب سنتی آن دوران برخوردار بودهاند که اطبای کهن، از آن بهعنوان جزئی لاینفک در همه نسخههای تجویزی خود استفاده میکردند و آن را در درمان هر نوع بیماری مفید میدانستند، اینچنین بود که ریشههای آمادهشده این گیاه (پس از طی مراحل تکمیلی) توسط خود بیمار بهمنظور بازیابی سلامت گذشته و ازدسترفته و یا توسط افراد سالم برای دستیابی و بهرهمندی از خواص بینظیر و شگفتآور این گیاه جویده میشدند.
اگرچه جینسینگ بیش از ۴۰۰۰ سال است که مورداستفاده قرار میگیرد و نام آن بهعنوان ارزندهترین و محبوبترین گیاه در میان نوشتههای بهدستآمده از ۲۰۰۰ سال پیش در چین قابلرؤیت است، اولین بار توسط یک گیاهشناس به نام Collinson در سال ۱۷۴۰ به جامعه علمی انگلیس شناسانده شد در قرن نوزده همزمان یک کشیش که بهعنوان مبلغی مذهبی پا به سرزمین چین نهاده بود پس از آشنایی با فواید این گیاه اعجابآور مقالهای را ارائه داد که در آن در مورد خواص درمانی آن با عنوان شرحی درباره گیاهی تاتاری با عنوان جینسینگ منتشر ساخت که نقش بسزایی را در شناساندن این گیاه به مردمان دیگر کشورها ایفا کرد.
شواهد مستند نشان میدهد که گیاه جین سینگ دارای آثار متعدد فارماکولوژی ازجمله دارای اثر ضد خستگی (تقویتکننده قوای جسمی و فکری) است. مطالعات آزمایشگاهی نشان دادهاند که بسیاری از اثرات ضد خستگی جین سینگ مربوط به اثر محرک جین سینگ روی سیستم اعصاب مرکزی است.
از جینسنگ در طب سنتی برای درمان دیابت، تقویت قوای جسمی و جنسی و نیز بهعنوان مکمل غذایی استفاده میشده است. در طب نوین نیز مطالعات نشان دادهاند که استفاده از جینسنگ بهعنوان مکمل غذایی باعث بهبود کیفیت زندگی شدهاند که میتواند به خاطر خاصیت ضدالتهابی جینسنوزایدها و اثر آنها در مقابله بهتر بدن با استرس باشد. برای درمان سرطان نیز این گیاه بسیار توصیه میشود.
جینسینگ را بهعنوان یک عامل پیشگیریکننده و نیز اعاده کننده و کارا بهمنظور افزایش ظرفیت جسمانی و ذهنی و روانی تائید کرده و نقش به سزای آن را بهمنظور کمک در بهبود عوارضی چون ضعف، ناتوانی، از دست دادن تمرکز در طول دوره نقاهت موردتوجه قرار داده است تاکنون حدود ۳۰ نوع مختلف آن از ریشه این گیاهان برداشتشده و موردبررسی قرارگرفته است.
برای جینسینگ خواص زیادی را برشمردهاند: گشایش ذهن، افزایش قدرت جسمانی، بهبود فعالیت حافظه، افزایش شادابی و نشاط، افزایش قدرت تحمل و پایداری، از بین بردن استرسها، مقابله با پیری و فرسودگی، بالا بردن قدرت دفاعی بدن در برابر بیماریها، تقویت سیستم ایمنی بدن، تنظیم سوختوساز و متابولیسم بدن، جلوگیری از سردرد، درمان بیخوابی و بدخوابی، کاهش اثرات منفی ناشی از یائسگی، برطرف ساختن یا بهبود مشکلات جنسی در هر دو جنس، رفع خستگی، ضعف و بیحالی، افزایش قدرت و توان سیستم قلبی و عروقی، تنظیم فشارخون (کاهشدهنده فشارخون در صورت بالا بودن آن و افزایشدهنده فشارخون در صورت پایین بودن آن)، تنظیم سطح قند خون بدن.
نام فارسی گیاه: جینسنگ، جنسان
نام انگلیسی گیاه: Ginseng
نام علمی گیاه: Panax
کاربردها: شامپو فیتو لیوم، موس فیتو پالپ
ریشه این گیاه از چنان جایگاهی در میان بومیان چینی و در طب سنتی آن دوران برخوردار بودهاند که اطبای کهن، از آن بهعنوان جزئی لاینفک در همه نسخههای تجویزی خود استفاده میکردند و آن را در درمان هر نوع بیماری مفید میدانستند، اینچنین بود که ریشههای آمادهشده این گیاه (پس از طی مراحل تکمیلی) توسط خود بیمار بهمنظور بازیابی سلامت گذشته و ازدسترفته و یا توسط افراد سالم برای دستیابی و بهرهمندی از خواص بینظیر و شگفتآور این گیاه جویده میشدند.
اگرچه جینسینگ بیش از ۴۰۰۰ سال است که مورداستفاده قرار میگیرد و نام آن بهعنوان ارزندهترین و محبوبترین گیاه در میان نوشتههای بهدستآمده از ۲۰۰۰ سال پیش در چین قابلرؤیت است، اولین بار توسط یک گیاهشناس به نام Collinson در سال ۱۷۴۰ به جامعه علمی انگلیس شناسانده شد در قرن نوزده همزمان یک کشیش که بهعنوان مبلغی مذهبی پا به سرزمین چین نهاده بود پس از آشنایی با فواید این گیاه اعجابآور مقالهای را ارائه داد که در آن در مورد خواص درمانی آن با عنوان شرحی درباره گیاهی تاتاری با عنوان جینسینگ منتشر ساخت که نقش بسزایی را در شناساندن این گیاه به مردمان دیگر کشورها ایفا کرد.
شواهد مستند نشان میدهد که گیاه جین سینگ دارای آثار متعدد فارماکولوژی ازجمله دارای اثر ضد خستگی (تقویتکننده قوای جسمی و فکری) است. مطالعات آزمایشگاهی نشان دادهاند که بسیاری از اثرات ضد خستگی جین سینگ مربوط به اثر محرک جین سینگ روی سیستم اعصاب مرکزی است.
از جینسنگ در طب سنتی برای درمان دیابت، تقویت قوای جسمی و جنسی و نیز بهعنوان مکمل غذایی استفاده میشده است. در طب نوین نیز مطالعات نشان دادهاند که استفاده از جینسنگ بهعنوان مکمل غذایی باعث بهبود کیفیت زندگی شدهاند که میتواند به خاطر خاصیت ضدالتهابی جینسنوزایدها و اثر آنها در مقابله بهتر بدن با استرس باشد. برای درمان سرطان نیز این گیاه بسیار توصیه میشود.
جینسینگ را بهعنوان یک عامل پیشگیریکننده و نیز اعاده کننده و کارا بهمنظور افزایش ظرفیت جسمانی و ذهنی و روانی تائید کرده و نقش به سزای آن را بهمنظور کمک در بهبود عوارضی چون ضعف، ناتوانی، از دست دادن تمرکز در طول دوره نقاهت موردتوجه قرار داده است تاکنون حدود ۳۰ نوع مختلف آن از ریشه این گیاهان برداشتشده و موردبررسی قرارگرفته است.
برای جینسینگ خواص زیادی را برشمردهاند: گشایش ذهن، افزایش قدرت جسمانی، بهبود فعالیت حافظه، افزایش شادابی و نشاط، افزایش قدرت تحمل و پایداری، از بین بردن استرسها، مقابله با پیری و فرسودگی، بالا بردن قدرت دفاعی بدن در برابر بیماریها، تقویت سیستم ایمنی بدن، تنظیم سوختوساز و متابولیسم بدن، جلوگیری از سردرد، درمان بیخوابی و بدخوابی، کاهش اثرات منفی ناشی از یائسگی، برطرف ساختن یا بهبود مشکلات جنسی در هر دو جنس، رفع خستگی، ضعف و بیحالی، افزایش قدرت و توان سیستم قلبی و عروقی، تنظیم فشارخون (کاهشدهنده فشارخون در صورت بالا بودن آن و افزایشدهنده فشارخون در صورت پایین بودن آن)، تنظیم سطح قند خون بدن.
نام فارسی گیاه: جینسنگ، جنسان
نام انگلیسی گیاه: Ginseng
نام علمی گیاه: Panax
کاربردها: شامپو فیتو لیوم، موس فیتو پالپ
نظرات (0)